Tczew. Centrum Edukacji Dorosłych w Tczewie – podpisanie porozumienia między Uniwersytetem Gdańskim, Centrum Edukacji Dorosłych i Gminą Miejską Tczew (18 czerwca 1994 roku)

Tczew. Centrum Edukacji Dorosłych w Tczewie – podpisanie porozumienia między Uniwersytetem Gdańskim, Centrum Edukacji Dorosłych i Gminą Miejską Tczew (18 czerwca 1994 roku)

miejscowość:

  • Tczew

obiekty powiązane:

Centrum Edukacji Dorosłych (w latach 1995-2012); obecnie Urząd Miejski przy ulicy 30 Stycznia 1

Obiekt wzniesiono w roku 1891 na potrzeby Szkoły Żeńskiej im. Cesarzowej Augusty Wiktorii (niem. Kaiserin Auguste Victoria Schule). Jeszcze przed końcem XIX wieku na podwórzu szkolnym wybudowano wolno stojącą salę gimnastyczną, zaś w roku 1911 wykonano dobudówkę od strony obecnej ulicy Ogrodowej. W roku 1911 placówkę przekształcono w liceum żeńskie, następnie, po odzyskaniu niepodległości, przemianowano je na gimnazjum żeńskie. Po reformie oświatowej 1934 roku, ośmioletnie dotychczas gimnazjum zastąpiono gimnazjum czteroletnim (kończącym się małą maturą) oraz dwuletnim liceum. Od tego czasu szkoła przyjęła nazwę Państwowe Żeńskie Gimnazjum i Liceum Humanistyczne. 10 października 1945 roku powołano do życia Państwowe Gimnazjum Handlowe, nawiązujące do tradycji przedwojennego Koedukacyjnego Gimnazjum Kupieckiego. Pierwszym dyrektorem placówki był Stanisław Łoś. We wrześniu 1946 roku Zarząd Miejski podjął decyzję o przydzieleniu szkole gmachu dawnego gimnazjum żeńskiego przy ulicy 30 Stycznia 1 (daw. ulica Feliksa Dzierżyńskiego). W 1948 roku dotychczasowe Gimnazjum Handlowe przekształcone zostało w Państwowe Liceum Administracyjno-Handlowe, zaś w roku 1951 roku w Państwowe Technikum Handlowe. Od pierwszych lat swego istnienia szkoła podlegała kolejno Ministerstwu Oświaty, Centralnemu Urzędowi Szkolenia Zawodowego oraz Ministerstwu Handlu Wewnętrznego. W roku 1957 placówka przejęta została przez Centralę Rolniczą Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”, od tego momentu w budynku przy ulicy 30-Stycznia 1 działalność rozpoczął Zespół Szkół Zawodowych C.R.S. „Samopomoc Chłopska” (od 15 września 1965 roku funkcję dyrektora ZSZ C.R.S. SCh pełnił Czesław Glinkowski). Na przestrzeni lat szkoła oferowała młodzieży różnorakie specjalizacje oraz kierunki kształcenia, w tym także specjalizację ekonomiczną najchętniej wybieraną przez uczniów tczewskiej placówki. W roku 1973, wraz z przeniesieniem „ekonomika” do nowoczesnego gmachu szkolnego przy ulicy Gdańskiej 17, w budynku dawnego gimnazjum żeńskiego czasowo działał Zespół Szkół Budowlanych (Technikum Budowlane, Zasadnicza Szkoła Zawodowa oraz Szkoła Przysposabiająca do Zawodu). 8 grudnia 1987 roku w tczewskim Zespole Szkół Budowlanych wybuchł pożar o którym pisano na łamach lokalnej prasy:

Groźny pożar w centrum Tczewa

Wczoraj, około godziny 12., wybuchł groźny pożar w samym centrum Tczewa. Palił się obiekt Zespołu Szkół Budowlanych. Ogień bardzo szybko rozprzestrzenił się na cały strych szkoły. W tym czasie przebywało w budynku ponad 200 uczniów i pracowników, których natychmiast ewakuowano.

Akcja ratownicza z uwagi m.in. na zamarznięte hydranty uliczne była utrudniona. Wodę musiano dowozić wozami strażackimi z innych punktów miasta. Ponadto było tylko jedno wejście na palące się poddasze. Sytuacja była poważna: pożar zagrażał sąsiednim budynkom, łącznie z kinem „Wisła”.

Mimo działań straży ogień strawił całkowicie drewniany strych i częściowo aulę na pierwszym piętrze. Spaliło się także szkolne archiwum oraz magazyn sprzętu sportowego.

W wyniku pożaru zostały zalane i częściowo zniszczone sale dydaktyczne (…) Ofiar w ludziach nie było. Ogólne straty szacuje się wstępnie na około 5 mln zł. (…) Podjęto decyzję, że od poniedziałku, 12 bm., zajęcia odbywać się będą na drugiej zmianie w miejscowym liceum ogólnokształcącym.

W roku 1988 podjęto decyzję o przekazaniu strawionego przez pożar obiektu szkolnego tczewskiemu Liceum Medycznemu, administracja służby zdrowia nie posiadała jednak środków wystarczających do wyremontowania budynku i zaadoptowania go na własne cele. Czasowo w gmachu przy ulicy 30 Stycznia 1 swoją siedzibę miała dyrekcja oraz administracja Państwowego Domu Dziecka. W roku 1993 budynek został przekazany Centrum Edukacji Dorosłych, placówce oświatowej utworzonej w 1992 roku z inicjatywy prezydenta miasta Tczewa. W tym samym roku rozpoczęto gruntowny remont obiektu, odnowiono aulę oraz zniszczone sale lekcyjne, przystąpiono do odbudowy dachu, zastępując dotychczasową konstrukcję drewnianą trwalszą konstrukcją metalową. W 1995 roku trzykondygnacyjny, podpiwniczony budynek z poddaszem został oddany do użytku. W obiekcie mieściły się między innymi liceum dla dorosłych, szkoła policealna, Centrum Młoda Europa, Europejskie Centrum Transferu Innowacji. Placówka oferowała osobom zainteresowanym podnoszeniem kwalifikacji zawodowych różnorakie kursy oraz szkolenia m.in. kursy komputerowe, kursy języków obcych, kursy finansowo-księgowe, roczny kurs kwalifikacyjny „Terapia Pedagogiczna”, kurs „Specjalista ds. reklamy”, kurs „Instruktażowy dla kierowników placówek wypoczynku dla dzieci i młodzieży”, itd. Centrum Edukacji Dorosłych – Centrum Kształcenia Ustawicznego działało w Tczewie do roku 2012.

W roku 2013 podjęto decyzję o przeniesieniu do budynku przy ulicy 30 Stycznia 1 niektórych wydziałów tczewskiego magistratu. Trzykondygnacyjny gmach o łącznej powierzchni użytkowej: 1426,78 m kwadratowych poddano gruntownej modernizacji: wydzielono samodzielne pomieszczenia biurowe, zaprojektowano zaplecze gospodarczo-kuchenne, zamontowano dodatkowe okna połaciowe, itd. Współcześnie w gmachu dawnej szkoły żeńskiej przy ulicy 30 Stycznia 1 znajduje się m.in. Wydział Spraw Obywatelskich Urzędu Miejskiego w Tczewie.

osoby widoczne:

  • Brunon Synak (1943-2013) – profesor nauk humanistycznych, socjolog, były prezes zarządu głównego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, polityk i działacz samorządowy, w latach 1984-1985 i 1991-1997 prorektor Uniwersytetu Gdańskiego, jeden z najbardziej rozpoznawalnych działaczy kaszubskich uhonorowanych między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz medalem im. Floriana Ceynowy „Budziciel Kaszubów”, w latach 1988–1989 przewodniczący gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, nauczyciel akademicki zawodowo związany między innymi z Uniwersytetem Gdańskim oraz Wyższą Szkołą Turystyki i Hotelarstwa w Gdańsku, w latach 2000–2004 przewodniczący Konferencji Współpracy Subregionalnej Państw Morza Bałtyckiego (BSSSC), wiceprzewodniczący frakcji Europejskiej Partii Ludowej w KR, inicjator wyjazdu Kaszubów do Rzymu w październiku 2004 w intencji beatyfikacji biskupa Konstantyna Dominika [w watykańskiej Bazylice św. Piotra i Pawła po raz pierwszy w jej historii odprawiono wówczas nabożeństwo z elementami liturgii w języku kaszubskim], autor publikacji Obraz społeczności kaszubskiej – wstępne rozpoznanie socjologiczne”, „Tożsamość kaszubska dziś – jej zagrożenia i perspektywy rozwoju”, „Subiektywne aspekty tożsamości kulturowo-etnicznej ludności Kaszub”, itd.
  • Halina Stasiak – profesor UG (specjalizacja: nauczanie języka obcych na wczesnym etapie rozwoju dziecka), nauczyciel języka niemieckiego, dyrektor Kolegium Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych Uniwersytetu Gdańskiego, późniejsza rektor Wyższej Szkoły Języków Obcych AVANS w Warszawie
  • Zbigniew Grzonka –  chemik, specjalizujący się w chemii organicznej oraz chemii aminokwasów i peptydów, w latach 1975–1978 zastępca dyrektora Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Gdańskiego, w latach 1990–1996 rektor Uniwersytetu Gdańskiego, członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Europejskiego Towarzystwa Peptydowego i Amerykańskiego Towarzystwa Peptydowego, laureat Medalu Stanisława Kostaneckiego, przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za wybitne osiągnięcia w zakresie chemii organicznej

wydarzenia powiązane:

podpisanie porozumienia między Uniwersytetem Gdańskim, Centrum Edukacji Dorosłych i Gminą Miejską Tczew

data:

18 czerwca 1994 roku

hasła przedmiotowe:

edukacja, szkolnictwo, oświata, nauka, Centrum Edukacji Dorosłych – Centrum Kształcenia Ustawicznego w Tczewie, Uniwersytet Gdański, Gmina Miejska Tczew, porozumienie 1994, szkoły wyższe, porozumienie o współpracy

autor zdjęcia:

Stanisław Zaczyński – fotograf, archiwista, kolekcjoner wiekowych rycin, negatywów, dokumentów historycznych, fotografii oraz pocztówek, wzbogacających oraz systematyzujących wiedzę na temat burzliwych dziejów Grodu Sambora, laureat „Kociewskiego Pióra” – lokalnego wyróżnienia przyznawanego przez Towarzystwo Społeczno-Kulturalne im. Małgorzaty Hillar

uwagi:

fotografia czarno-biała

sygnatura:

XI2b-15395

zbiory Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Aleksandra Skulteta w Tczewie

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Skip to content