Tczew. Ruiny kościoła pw. św. Jerzego (kościół prepozyturalny) – widok od strony ulicy Krótkiej

Tczew. Ruiny kościoła pw. św. Jerzego (kościół prepozyturalny) – widok od strony ulicy Krótkiej

miejscowość:

  • Tczew

obiekty / miejsca widoczne:

  • ruiny kościoła pw. św. Jerzego [Na przełomie XIV i XV wieku, w rejonie obecnego Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego lub w miejscu dawnej kaplicy cmentarza ewangelicko-augsburskiego (współcześnie ul. 30 Stycznia 61), wzniesiono kościół przyszpitalny pw. św. Jerzego. W roku 1626, podczas najazdu Szwedów, obiekt został doszczętnie zniszczony. W 1635 roku luteranie uzyskali zgodę ówczesnego króla Władysława IV Wazy na przebudowę spichlerza starościńskiego, znajdującego się w sąsiedztwie Bramy Wysokiej i zaadoptowania go do własnych celów. W ten sposób, w obrębie murów miejskich, wzniesiony został drugi w historii Tczewa kościół pw. św. Jerzego.

    Jak podaje R. Landowski w publikacji „Tczew – spacery w czasie i przestrzeni. Część I – od osady do miasta”: [obiekt] narażony na ostrzał z zewnątrz wielokrotnie był niszczony i odbudowywany, głównie przy wsparciu bogatych gmin luterańskich Gdańska, Elbląga i Torunia. Kościółek przy murach miał trzy dzwony i pozostawał zawsze pw. św. Jerzego. Służył protestantom przez 205 lat, do czasu oddania im w 1839 roku świątyni podominikańskiej (obecnie Kościół pw. św. Stanisława Kostki).

    Z kolei Przemysław Zieliński w artykule zatytułowanym „Tropem nieistniejącego kościoła i szpitala” pisze: W 1635 r., (…) wyznawcy reformy Marcina Lutra przejęli i zamienili na kościół św. Jerzego pokrzyżacki spichlerz starościński, zwany też joannickim, znajdujący się przy obecnej ul. Krótkiej 4. Była to budowla w części murowana, ale w większości z pruskiego muru, miała smukłą drewnianą wieżyczkę z trzema dzwonami. Przy parafii działała szkoła i niewielki cmentarz. Kościół na początku XIX w. uległ zniszczeniu. Z jego dawnego wyposażenia zachowały się dwa wieloramienne żyrandole z brązu z XVII w., z napisami fundacyjnymi, obecnie wiszące w kościele pw. św. Stanisława Kostki. W 1839 r. (lub jak podaje inne źródło – w 1853 r.) gmina ewangelicka zakupiła z funduszy podarowanych przez króla Prus kościół podominikański. Dzisiejszy kościół św. Stanisława Kostki służył protestantom jako świątynia św. Jerzego do 1945 r. / https://www.tczewska.pl/wiadomosci/7674,tropem-nieistniejacego-kosciola-i-szpitala]

data:

lata 80. XX wieku

hasła przedmiotowe / hasła ogólne:

architektura, zabytki, religia

hasła przedmiotowe / hasła szczegółowe:

Tczew, Stare Miasto, Kościół św. Jerzego, Kościół pw. św. Jerzego, mury, ruiny, ruiny kościoła św. Jerzego, kościół prepozyturalny, luteranie, ewangelicy, ulica Krótka, lata 80. XX wieku

uwagi:

  • fotografia czarno-biała
  • wymiary: 18,1 x 23,7 cm

autor zdjęcia:

Stanisław Zaczyński – fotograf, archiwista, kolekcjoner wiekowych rycin, negatywów, dokumentów historycznych, fotografii oraz pocztówek, wzbogacających oraz systematyzujących wiedzę na temat burzliwych dziejów Grodu Sambora, laureat „Kociewskiego Pióra” – lokalnego wyróżnienia przyznawanego przez Towarzystwo Społeczno-Kulturalne im. Małgorzaty Hillar

sygnatura:

XV1-1008/RZS         

numer albumu:

2

zbiory Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Aleksandra Skulteta w Tczewie

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Skip to content