Tczew. Panorama miasta – widok od strony Wisły. Wnętrze dawnego dworca kolejowego
obiekty widoczne:
- Wisła
- jednostki pływające (łodzie, parowiec / parostatek)
- Kościół Rzymskokatolicki pw. Podwyższenia Krzyża Świętego (czas powstania obiektu: 2. połowa XIII do 2. połowy XIV wieku, wieża – II połowa XIII wieku, prezbiterium – I połowa XIV wieku, korpus nawowy – przed 1364 rokiem)
- kościół podominikański / Kościół pw. Świętego Mikołaja / Kościół pw. św. Jerzego / ob. Kościół Rzymskokatolicki pw. Św. Stanisława Kostki przy Placu Świętego Grzegorza (obiekt sakralny ufundowany w roku 1289 przez księcia pomorskiego Mestwina, do roku 1945 użytkowany przez gminę ewangelicką, prezbiterium pochodzi z końca XIII wieku, a nawa z połowy wieku XIV)
- dawny budynek klasztorny zakonu żebraczego dominikanów – część zespołu klasztornego (po kasacji klasztoru w 1818 roku przekazany na cele szkolne) – obecnie Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Janiny Garści
- szkoła tzw. Biała / obecnie: Dom Organizacji Pozarządowych (czas powstania obiektu: 1871 rok; w okresie międzywojennym mieściła się tu Szkoła Powszechna nr 1, później Zespół Szkół Technicznych i Kolejowych)
- szkoła tzw. Czerwona/ obecnie: Dom Organizacji Pozarządowych (czas powstania obiektu: 1891 rok; w okresie międzywojennym mieściła się tu Szkoła Powszechna nr 1, później Zespół Szkół Technicznych i Kolejowych)
- kamienica przy obecnej ulicy Zamkowej – w kadrze widoczny obiekt znajdujący się w miejscu wybudowanej w roku 1907 kamienicy nr 16 (w roku 1907 wzniesiono nowy budynek mieszkalny wraz z domem przeznaczonym do prowadzenia interesów)
- ratusz staromiejski – w kadrze widoczna wieża ratusza (obiekt będący siedzibą władz miejskich; 18 maja 1916 roku w rejonie tczewskiego rynku wybuchł pożar, który doszczętnie zniszczył staromiejski ratusz wraz z przylegającymi do niego pięcioma budynkami mieszkalno-usługowymi o numerach 25, 26, 29, 30, 31, 32)
- kamienica przy ulicy Zamkowej 18 / zgodnie z obowiązującym współcześnie nazewnictwem i obowiązującą współcześnie numeracją (czas powstania obiektu: około 1890 roku)
- nieistniejąca współcześnie kamienica znajdująca się w rejonie ulicy Zamkowej 17 / zgodnie z obowiązującą współcześnie numeracją i obowiązującym współcześnie nazewnictwem
- tartak parowy znajdujący się na terenach nadrzecznych od 1881 roku / niem. Dampf Schneidemühle Wilke (obiekt należący do G. Wilkego – właściciela kamienicy przy ob. ul. Zamkowej 13 / kamienica z przełomu XIX i XX wieku)
- kamienica przy ul. Zamkowej 13 z przełomu XIX i XX wieku należąca do G. Wilkego – właściciela tartaku parowego / Dampf Schneidemühle Wilke
- poczekalnia dla pasażerów I i II klasy / niem. Wartesaal I und II Klasse – poczekalnia dawnego dworca kolejowego (wg planu dawnego dworca kolejowego)
- nieistniejący współcześnie Szpital św. Wincentego a Paulo zlokalizowany przy tak zwanych Dawnych Ogrodach / obecnie ulica Ks. Piotra Ściegiennego (lecznica katolicka zwana Szpitalem Św. Wincentego wybudowana została z inicjatywy ówczesnego proboszcza tczewskiej Fary – ks. Roberta Sawickiego; od pierwszych dni działalności placówce przyświecało motto: „Mój Jezu litości, mój Jezu litości na dziś i całą wieczność”; obiekt został doszczętnie zniszczony w marcu 1945 roku, już po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną)
obiekty powiązane:
- dworzec kolejowy, niem. Bahnhof (tczewski budynek dworcowy, znajdujący się pomiędzy dwiema liniami kolejowymi łączącymi Tczew z Gdańskiem i Tczew z Bydgoszczą wybudowany został w latach 1856-1857 według projektu Friedricha Augusta Stülera; obiekt wzniesiono w tym samym czasie co wieże i portale tczewskich mostów; dawny gmach dworca kolejowego zachwycił przebywającą w Tczewie, w sierpniu 1858 roku, Jadwigę Łuszczewską-Deotymę, w tekście wspomnieniowym zatytułowanym Wycieczka do Gdańska. Czczewo autorka „Panienki z okienka” pisała: Jest to prawdziwy wzór architektury dziewiętnastego wieku, utwór z samego żelaza i kryształu, najtrwalsze z najtrwalszych, połączenie dziwne a pociągające (…) Najpierw wchodzisz do sali z trzech stron wyłożonej zwierciadłami, z czwartej ogromna oszklona ściana przedziela ją od drugiej sali półkolistej; ta cała jest ulana ze szkła, oprawionego w sieć żelaznych słupów, wiotkich i powikłanych, jakby gałązki rozłożystych drzew. Kierunek budowy tak zwrócony, iż gdziekolwiek staniesz, na wskroś wszystkich ścian, jak jedno okno, widzisz cały most.)
osoby powiązane:
- Friedrich August Stüler – XIX-wieczny architekt pruski, przewodniczący Komisji Budowy Zamków, inspektor i radca do spraw budownictwa, autor projektu tczewskich wież i portali wjazdowych
- G. Wilke – właściciel tartaku parowego znajdującego się na terenach nadrzecznych od 1881 roku – Dampf Schneidemühle Wilke, właściciel ciągu kamienic przy ulicy M. Kopernika 7-9, właściciel kamienicy przy ob. ul. Zamkowej 13 / zgodnie z obowiązującym współcześnie nazewnictwem i obowiązującą współcześnie numeracją
datowanie:
1896/1897 [po wybudowaniu szpitala św. Wincentego] – około 1897 [por. typ pocztówki pomocny w datowaniu widoku / pierwsze karty korespondencyjne z widokami pojawiły się około 1885 roku, przez kolejne dziesięć lat na kartach pocztowych królowały obrazy wykonane w technice litografii]
opis fizyczny:
- pocztówka koloryzowana (litograficzna / z dwoma widokami / z graficznymi zdobieniami: kwiaty)
- na awersie i rewersie karta pocztowa wypisana odręcznie – korespondencja w języku niemieckim
- pocztówka adresowana do Potsdam / współcześnie: Poczdam – miasto we wschodnich Niemczech, położone nad Hawelą; stolica i największe miasto kraju związkowego Brandenburgia
- na awersie nadruk w języku niemieckim Gruss aus Dirschau [Pozdrowienia z Tczewa]
uwagi:
- na odwrocie znaczek pocztowy Deutsches Reich oraz częściowo nieczytelny stempel pocztowy z nazwą miejscową Berlin
- na odwrocie określenie „karta korespondencyjna” w dwóch językach (język francuski, język niemiecki) oraz sformułowanie „Światowy Związek Pocztowy” w dwóch językach (język francuski, język niemiecki)
sygnatura:
Poczt711
zbiór Ireneusz Dunajski