Tczew. Osiedle Czyżykowo. Fragment ulicy Stanisława Konarskiego

Tczew. Osiedle Czyżykowo. Fragment ulicy Stanisława Konarskiego

Tczew. Osiedle Czyżykowo. Fragment ulicy Stanisława Konarskiego

obiekty widoczne:

  • przystanek autobusowy (linia 1, 8, 3, 4, 17)
  • blok mieszkalny przy ulicy Stanisława Konarskiego 1 (czas powstania obiektu: 1962 rok; ilość mieszkań: 36; ilość pomieszczeń: 104; powierzchnia użytkowa: 1703 m2 / za: Kronika Towarzystwa Miłośników Ziemi Tczewskiej)
  • blok mieszkalny przy ulicy Stanisława Konarskiego 2 (czas powstania obiektu: 1963 rok; budynek mieszkalny Spółdzielni Mieszkaniowej; ilość mieszkań: 16; ilość pomieszczeń: 52; powierzchnia użytkowa: 696 m2 / za: Kronika Towarzystwa Miłośników Ziemi Tczewskiej)
  • blok mieszkalny przy ulicy Stanisława Konarskiego 3
  • blok mieszkalny przy ulicy Stanisława Konarskiego 4 (czas powstania obiektu: 1966; budynek mieszkalny Spółdzielni Mieszkaniowej; ilość mieszkań: 19; ilość pomieszczeń: 56; powierzchnia użytkowa: 775 m2; kubatura: 512 m3 / za: Kronika Towarzystwa Miłośników Ziemi Tczewskiej)
  • Szkoła Podstawowa nr 1 im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego przy ulicy Czyżykowskiej 69; wcześniej: Gimnazjum nr 1; pierwotnie: Szkoła Podstawowa im. 700-lecia oficjalnie oddana do użytku 1 września 1960 roku (koszt budowy pierwszej placówki oświatowej oddanej do użytku w powojennym 15-leciu wyniósł: 6 mln złotych; uczniowie oraz pracownicy szkoły mieli do dyspozycji: 15 pomieszczeń lekcyjnych, świetlicę, kuchnię, jadalnię oraz 3 gabinety, m.in. gabinet fizyczny, gabinet biologiczny, a także gabinet służący do prowadzenia zajęć praktyczno-technicznych / za: Kronika Towarzystwa Miłośników Ziemi Tczewskiej)
  • tczewski gryf z dopiskiem: „Tczew. Osiedle Czyżykowo” (elementy charakterystyczne: rozwarte orle szpony, mocno osadzone lwie łapy, skrzydło gotowe do lotu, wygięty ku górze ogon zakończony obnażonym kolcem; w latach międzywojennych (1920-1938) symbolem miasta był złoty gryf na niebieskim tle, wraz z zarządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 2 marca 1939 roku zakończył się spór o barwy tczewskiego herbu, ustalono, że symbolem grodu Sambora będzie odtąd czerwony gryf ze złotym dziobem i pazurami umieszczony w polu srebrnym (białym), do sprawy powróciła jeszcze raz Rada Miejska Tczewa w 1990 roku precyzując informacje dotyczące kształtu oraz kolorystyki wszystkich elementów tczewskiego orło-lwa)

instytucje powiązane:

  • Spółdzielnia Mieszkaniowa / daw. Urzędnicza Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa – powołana została do życia 26 sierpnia 1898 roku z inicjatywy ówczesnego burmistrza Tczewa Ludwika Dembskiego; w październiku 1898 r., z ramienia tczewskiej spółdzielni, zakupiono 3 tys. m² gruntu przy ul. Sobieskiego [daw. Gosslerstrasse, Ringstrasse], celem wybudowania czterech domów z 27 mieszkaniami; 23 kwietnia 1900 r. mieszkania te formalnie przekazano lokatorom; w dziesięć lat później Urzędnicza Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa zajęła się budową domów przy ul. Paderewskiego (12, 13, 14) i ul. Stromej (1-5); do roku 1918 wzniesiono w Tczewie łącznie 16 obiektów mieszkalnych z 97 lokalami; kolejne domy, m.in. przy ul. Sobieskiego 34, 35, Wybickiego 22 i Paderewskiego 15 wybudowano w latach 30. XX wieku; z kolei pierwszą inwestycją tczewskiej spółdzielni, po zakończeniu II wojny światowej, był budynek z 32. lokalami mieszkalnymi przy ul. Sobieskiego 19 oddany do użytku dopiero w 1960 roku. Przez kolejne lata, począwszy od roku 1945 aż do roku 1960 działalność spółdzielni ograniczała się wyłącznie do remontu zdewastowanych i zniszczonych w wyniku działań wojennych budynków. 29 listopada 1945 r. Urzędnicza Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa przemianowana została na „Spółdzielnię Mieszkaniową Pracowników Państwowych i Samorządowych”, w roku 1964 po raz kolejny zmieniono nazwę instytucji, tym razem na „Powiatową Spółdzielnię Mieszkaniową w Tczewie”, by w 1976 r. ostatecznie przyjąć obowiązującą po dziś dzień nazwę: Spółdzielnia Mieszkaniowa w Tczewie.

osoby widoczne:

  • przechodnie
  • mieszkańcy osiedla
  • dzieci

osoby powiązane (patrz: nota wydawnicza na rewersie karty korespondencyjnej):

  • J. Makarewicz / Jerzy Makarewicz – fotograf, fotoreporter związany z Centralną Agencją Fotograficzną (CAF) oraz z Krajową Agencją Wydawniczą (KAW)

wydawnictwo (patrz: nota wydawnicza na rewersie karty korespondencyjnej):

  • Krajowa Agencja Wydawnicza [KAW] – warszawskie wydawnictwo działające w latach 1974-2004; do roku 1991 Krajowa Agencja Wydawnicza wchodziła w skład Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej Prasa-Książka-Ruch; w 1991 roku, w związku z przekształceniami koncernu wydawniczego RSW Prasa-Książka-Ruch, Krajowa Agencja Wydawnicza rozpoczęła samodzielną działalność jako Krajowa Agencja Wydawnicza Przedsiębiorstwo Państwowe; w roku 1995 rozpoczął się proces prywatyzacji KAW-u

opis fizyczny:

pocztówka barwna (fotograficzna); wyd. nakładem Krajowej Agencji Wydawniczej (z adnotacją: Wszelkie prawa zastrzeżone); fot. J. Makarewicz

uwagi:

brak korespondencji na rewersie, brak znaczka pocztowego, brak stempli pocztowych / korespondencyjnych [karta bez obiegu pocztowego]

sygnatura:

Poczt457

zbiór S. Zaczyński

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Skip to content